Perbezaan antara mineral silikat dan tidak silikat

Silikat vs mineral bukan silikat

Mineral hadir dalam persekitaran semula jadi. Selain daripada nilai ekonomi mereka, mineral juga penting untuk kehidupan tumbuhan dan haiwan. Mineral adalah sumber yang tidak boleh diperbaharui, dan adalah tanggungjawab kita untuk menggunakannya secara lestari. Mineral boleh didapati di permukaan dan bawah tanah Bumi. Mereka adalah pepejal homogen, dan mereka mempunyai struktur biasa. Mineralogi adalah kajian mineral. Lebih daripada 4000 mineral telah ditemui, dan mereka mempunyai struktur kristal. Mineral ditemui di batu, bijih dan deposit mineral semula jadi. Terdapat sebilangan besar mineral, dan mereka dapat dikenal pasti dengan mengkaji bentuk, warna, struktur dan sifat mereka. Pembahagian mineral sebagai mineral silikat dan tidak silikat didasarkan pada komposisi itu.

Mineral silikat

Mineral silikat adalah mineral yang paling banyak di permukaan bumi. Mereka terdiri daripada atom silikon dan oksigen. Silikon adalah elemen dengan nombor atom 14, dan ia juga dalam kumpulan 14 jadual berkala di bawah karbon. Silikon boleh mengeluarkan empat elektron dan membentuk kation dikenakan +4, atau ia boleh berkongsi elektron ini untuk membentuk empat ikatan kovalen. Dalam silikat, silikon terikat secara kimia ke empat atom oksigen dan membuat anion tetrahedral. Silikat mempunyai formula kimia sio₄^4-. Semua atom oksigen terikat kepada atom silikon pusat dengan hanya satu ikatan kovalen dan mempunyai caj -1. Oleh kerana mereka dikenakan secara negatif, mereka boleh mengikat dengan empat ion logam untuk membentuk mineral silikat. Untuk memenuhi oktet di sekitar oksigen, silikon juga boleh mengikat dengan atom silikon yang lain dan bukannya bergabung dengan ion logam. Keupayaan untuk membuat struktur berterusan dengan berkongsi satu atom oksigen (penyambungan oksigen) antara dua atom silikon membolehkan sejumlah besar struktur silikat yang mungkin. Mineral silikat dikategorikan ke dalam pelbagai kumpulan bergantung kepada tahap pempolimeran tetrahedral silikat. Bergantung pada bilangan atom oksigen penyambungan yang dikongsi oleh satu tetrahedron silikat, mereka dikategorikan sebagai neosilicates (e.g. forsterite), sorosilicates (e.g. epidote), siklosilicates (e.g. beryl), inosilicates (e.g. tremolit), phyllosilicates (e.g. talc), dan tektosilicates (e.g. kuarza).

Mineral bukan silikat

Ini adalah mineral selain mineral silikat. Dengan kata lain, mineral bukan silikat tidak mempunyai tetrahedral silikat sebagai sebahagian daripada struktur mereka. Oleh itu, mereka mempunyai struktur yang kurang kompleks berbanding dengan mineral silikat. Terdapat enam kelas mineral bukan silikat. Oksida, sulfida, karbonat, sulfat, halida dan fosfat adalah enam kelas. Ini terdapat di kerak bumi dalam jumlah yang lebih sedikit, iaitu kira -kira 8%. Walau bagaimanapun, mineral bukan silikat mempunyai penggunaan penting, dan ada yang berharga. Contohnya, emas, platinum dan perak adalah logam berharga. Permata berharga seperti berlian, batu permata juga tidak silikat mineral. Besi, aluminium, dan plumbum didapati sebagai sebatian yang digabungkan dengan unsur -unsur lain, yang berguna dalam pelbagai tujuan.