Perbezaan antara bahasa rasmi dan bahasa kebangsaan

Bahasa Rasmi vs Bahasa Kebangsaan
 

Konsep bahasa rasmi dan kebangsaan bukanlah perkara biasa dan digunakan terutamanya di negara -negara yang bersifat linguistik. Di negara -negara sedemikian, terdapat bahagian bahasa berbahasa penduduk yang berbeza dari yang telah diterima pakai sebagai bahasa kebangsaan seperti yang diucapkan oleh majoriti rakyat. Unit pentadbiran yang berbeza di negara ini menggunakan bahasa yang berbeza yang dipanggil bahasa rasmi bahagian sementara terdapat satu bahasa kebangsaan. Selalu ada kekeliruan antara bahasa rasmi dan bahasa kebangsaan dalam minda orang -orang yang menjadi orang luar, dan mereka bingung melihat begitu banyak bahasa yang digunakan di negara ini. Artikel ini cuba menyerlahkan ciri -ciri bahasa rasmi dan kebangsaan untuk membezakan antara mereka.

Apakah bahasa kebangsaan?

Setiap negara di dunia mempunyai bahasa kebangsaan yang mencerminkan identiti kolektifnya ke dunia pada umumnya. Bahasa kebangsaan di mana -mana negara yang diberikan diberikan ke atas bahasa lain yang dituturkan di dalam negara oleh rakyat. Malah, bahasa yang mendapat kehormatan bahasa kebangsaan sering kali dituturkan oleh majoriti penduduk negara. Bahasa kebangsaan negara adalah di mana kerajaan sepadan dengan organisasi antarabangsa seperti PBB dan negara lain.

Bercakap tentang India, bahasa kebangsaan adalah bahasa Hindi walaupun ia adalah bahasa yang dituturkan oleh kebanyakan orang India Utara dan tidak dituturkan atau difahami oleh orang yang tinggal di bahagian lain di negara ini.

Apa itu bahasa rasmi?

Negara -negara di dunia dibahagikan kepada wilayah yang disebut negeri atau wilayah di mana mungkin ada orang yang bercakap bahasa yang sama sekali berbeza. Ini terutamanya berlaku di India di mana terdapat negeri -negeri yang mempunyai penduduk yang bercakap selain daripada bahasa Hindi. Bahasa Negeri diberi status bahasa rasmi di negeri itu.

Walau bagaimanapun, di beberapa negara di mana terdapat bahasa yang tidak banyak dituturkan, bahasa -bahasa ini boleh diberikan status rasmi dalam usaha untuk memelihara mereka. Sebagai contoh, di NZ, terdapat bahasa yang dipanggil Maori yang dituturkan oleh kurang daripada 5% penduduk tetapi ia dipanggil bahasa rasmi.

Di negara -negara seperti Amerika Syarikat, UK, Perancis, Jerman, Itali dan lain -lain, peratusan besar penduduk bercakap bahasa kebangsaan, dan bahasa yang digunakan di mahkamah dan parlimen. Di India, terdapat begitu banyak bahasa serantau; Oleh itu, kerajaan pusat dan mahkamah terpaksa mengamalkan formula tiga bahasa di mana ia adalah bahasa Hindi, Inggeris, atau bahasa serantau yang digunakan.