Bidang kuasa asal vs bidang kuasa rayuan
Bidang kuasa adalah perkataan yang kebanyakannya didengar di dunia perundangan atau sistem undang -undang dan merujuk kepada kuasa mahkamah untuk mendengar kes -kes mengenai subjek tertentu dan memberi pertimbangan. Pada dasarnya bidang kuasa mahkamah di negara ini dibahagikan kepada dua kategori iaitu bidang kuasa asal dan bidang kuasa rayuan. Mereka yang tidak digunakan untuk frasa undang -undang sukar untuk menghargai perbezaan antara bidang kuasa asal dan rayuan.
Bidang kuasa asal
Mahkamah Agung di negara ini mempunyai kuasa untuk mendengar kes -kes yang segar, dan penghakiman Mahkamah dalam hal -hal ini adalah muktamad dan melampaui rayuan yang bermaksud bahawa pihak -pihak, sama ada mereka berpuas hati atau tidak dengan keputusan yang tertinggi mahkamah, tidak mempunyai peluang yang lebih menarik lagi. Sangat sedikit kes datang ke Mahkamah Agung di bawah bidang kuasa asal, tetapi bidang kuasa ini merupakan bahagian penting dari pihak berkuasa Mahkamah Agung untuk memutuskan pendengaran dan memberi penghakiman dalam kes -kes di mana ia adalah soal tafsiran Perlembagaan.
Kes antara negeri dan kes antara kerajaan persekutuan dan negeri -negeri sering didengar di bawah bidang kuasa asal oleh Mahkamah Agung. Semua mahkamah yang mempunyai bidang kuasa asal di AS disebut sebagai mahkamah percubaan.
Bidang kuasa rayuan
Mahkamah Agung juga mempunyai kuasa untuk mengkaji semula keputusan mahkamah rendah seperti mahkamah persekutuan yang lebih rendah dan mahkamah negeri dan bahkan membatalkan keputusan. Kuasa Mahkamah Agung ini dilabelkan sebagai bidang kuasa rayuan. Ia adalah kes -kes di bawah bidang kuasa rayuan yang membentuk sebahagian besar kes -kes yang diambil oleh mahkamah untuk mendengar dan memberikan keputusannya. Dengan hampir setiap keputusan oleh mahkamah tinggi di negeri. Inilah sebabnya mengapa Mahkamah Agung mempunyai kuasa untuk memutuskan sama ada kes itu mendapat pendengaran.
Apakah perbezaan antara bidang kuasa asal dan bidang kuasa rayuan?