HDLC vs SDLC
HDLC dan SDLC adalah protokol komunikasi. SDLC (kawalan pautan data segerak) adalah protokol komunikasi yang digunakan pada lapisan pautan data rangkaian komputer, yang dibangunkan oleh IBM. HDLC (kawalan pautan data peringkat tinggi) sekali lagi merupakan protokol pautan data, yang dibangunkan oleh ISO (Organisasi Antarabangsa untuk Standardisasi), dan dicipta daripada SDLC.
SDLC dibangunkan oleh IBM pada tahun 1975 yang akan digunakan dalam persekitaran Arkitek Rangkaian Sistem (SNA). Ia segerak dan berorientasikan bit dan merupakan salah satu yang pertama seumpamanya. Ia melampaui segerak, berorientasikan watak (i.e. Bisync dari IBM) dan protokol berorientasikan byte-kiraan segerak (i.e. DDCMP dari Disember) dalam kecekapan, fleksibiliti dan kelajuan. Pelbagai jenis pautan dan teknologi seperti pautan titik-ke-titik dan multipoint, media yang dibatasi dan tidak terkawal, kemudahan penghantaran setengah dupleks dan penuh-dupleks dan rangkaian switched litar dan switched disokong. SDLC mengenal pasti jenis nod "utama", yang mengawal stesen lain, yang dipanggil nod "kedua". Jadi nod sekunder akan dikawal hanya dengan yang utama. Utama akan berkomunikasi dengan nod sekunder menggunakan pengundian. Nod sekunder tidak dapat dihantar tanpa kebenaran utama. Empat Konfigurasi Asas, iaitu, Point-To-Point, Multipoint, Loop dan Hub Go-Ahead boleh digunakan untuk menghubungkan primer dengan nod sekunder. Point-to-point melibatkan hanya satu primer dan menengah manakala multipoint bermaksud satu nod utama dan banyak menengah. Topologi Loop terlibat dengan Loop, yang pada dasarnya menghubungkan primer ke menengah pertama dan menengah yang pertama sekali lagi disambungkan ke primer sehingga kedua -dua pertengahan menyampaikan mesej melalui satu sama lain ketika mereka bertindak balas terhadap permintaan utama. Akhirnya, Hub Go-Ahead melibatkan saluran masuk dan keluar untuk komunikasi ke nod sekunder.
HDLC hanya wujud apabila IBM mengemukakan SDLC kepada pelbagai jawatankuasa piawaian dan salah satu daripada mereka (ISO) diubahsuai SDLC dan mencipta protokol HDLC. Ini sekali lagi protokol segerak berorientasikan sedikit. Walaupun beberapa ciri yang digunakan dalam SDLC ditinggalkan, HDLC dianggap sebagai superset serasi SDLC. Format bingkai SDLC dikongsi oleh HDLC. Bidang HDLC mempunyai fungsi yang sama di SDLC. HDLC juga, menyokong operasi serentak, penuh-dupleks sebagai SDLC. HDLC mempunyai pilihan untuk checksum 32-bit dan HDLC tidak menyokong konfigurasi gelung atau hub, yang jelas perbezaan kecil dari SDLC. Tetapi, perbezaan utama datang dari fakta bahawa HDLC menyokong tiga mod pemindahan berbanding dengan satu di SDLC. Yang pertama adalah mod tindak balas biasa (NRM) di mana nod sekunder tidak dapat berkomunikasi dengan primer sehingga primer telah memberi kebenaran. Ini sebenarnya mod pemindahan yang digunakan dalam SDLC. Kedua, Mod Respons Asynchronous (ARM) membolehkan nod sekunder bercakap tanpa kebenaran utama. Akhirnya ia mempunyai mod seimbang (ABM) yang tidak segerak yang memperkenalkan nod gabungan, dan semua komunikasi ABM berlaku di antara jenis nod ini sahaja.
Ringkasnya, SDLC dan HDLC adalah kedua -dua protokol rangkaian lapisan pautan data. SDLC dibangunkan oleh IBM manakala HDLC ditakrifkan oleh ISO menggunakan SDLC sebagai asas. HDLC mempunyai lebih banyak fungsi, walaupun, beberapa ciri SDLC tidak hadir dalam HDLC. SDLC boleh digunakan dengan empat konfigurasi manakala HDLC boleh digunakan dengan hanya dua. HDLC mempunyai pilihan untuk checksum 32-bit. Perbezaan utama antara kedua -dua ini adalah mod pemindahan yang mereka ada. SDLC hanya mempunyai satu mod pemindahan, iaitu NRM tetapi, HDLC mempunyai tiga mod termasuk NRM.