The Perbezaan utama antara titrasi berair dan tidak berair adalah bahawa titrasi berair menggunakan air sebagai pelarut untuk membubarkan sampel analit untuk titrasi, sedangkan titrasi tidak berair menggunakan pelarut organik untuk membubarkan sampel.
Titrasi adalah teknik analisis yang berguna dalam mengukur kepekatan penyelesaian kimia tertentu. Kita boleh melakukan ini menggunakan penyelesaian yang mempunyai kepekatan yang diketahui. Proses titrasi memerlukan alat tertentu.
Dalam alat titrasi, terdapat buret yang biasanya mengandungi penyelesaian standard dengan kepekatan yang diketahui. Sekiranya penyelesaian dalam burette bukan penyelesaian standard, ia harus diseragamkan menggunakan standard utama. Kelalang titrasi dipenuhi dengan sampel yang membentuk komponen kimia dengan kepekatan yang tidak diketahui. Sekiranya penyelesaian standard (dalam burette) tidak dapat bertindak sebagai penunjuk diri, kita harus menambah penunjuk yang sesuai untuk sampel dalam kelalang titrasi.
1. Gambaran Keseluruhan dan Perbezaan Utama
2. Apa itu titrasi berair
3. Apakah titrasi yang tidak berair
4. Berair vs titrasi tidak berair dalam bentuk jadual
5. Ringkasan - Titrasi berair vs berair
Titrasi berair adalah teknik analitik di mana kita dapat menentukan jumlah bahan yang dikehendaki dalam sampel menggunakan air sebagai pelarut sampel. Terdapat pelbagai jenis titrasi berair yang boleh kita gunakan dalam kimia analisis, termasuk titrasi asid-asas, titrasi redoks, titrasi kompleksometrik, dan titrasi hujan.
Rajah 01: Rajah titrasi asid-asas
Titrasi asas asid juga dinamakan titrasi penetapan, dan kita boleh membubarkan sampel yang tidak diketahui di dalam air untuk menentukan jumlah asid/asas dalam sampel menggunakan asas/asid dalam burette. Biasanya, penyelesaian yang dihasilkan setelah selesai titrasi adalah penyelesaian neutral yang mempunyai pH = 7.0. Selain itu, garam sering terbentuk.
Titrasi redoks Adakah tindak balas pengurangan pengoksidaan di mana ejen pengurangan bertindak balas dengan ejen pengoksidaan yang membolehkan kita menentukan jumlah bahan yang dikehendaki dalam sampel. Sampel berada dalam keadaan berair kerana kita perlu membubarkannya di dalam air.
Dalam titrasi kompleksometrik, bentuk molekul kompleks di titik akhir titrasi. Reaksi kimia ini berlaku dalam larutan berair yang membawa kita untuk mengkategorikan jenis tindak balas ini di bawah titrasi berair.
Titrasi hujan adalah sejenis titrasi di mana pembentukan endapan pepejal berlaku di bahagian bawah kelalang yang kita gunakan untuk titrasi. Dalam tindak balas jenis ini, analit berada dalam larutan akueus, tetapi mendakan yang terbentuk setelah selesai titrasi mesti tidak larut dalam air.
Titrasi yang tidak berair adalah teknik analisis di mana kita dapat menentukan jumlah bahan yang dikehendaki dalam sampel menggunakan cecair organik sebagai pelarut untuk sampel. Oleh itu, jenis titrasi ini penting apabila menentukan jumlah analit tertentu dalam sampel, yang tidak larut dalam air. Terdapat beberapa jenis titrasi bukan aqueous, termasuk titrasi asid, titrasi redoks, iodometri, dan iodimetri.
Dalam titrasi asas asid yang tidak berair, tindak balas kimia berlaku dalam pelarut organik seperti asid asetik glasial. Dalam reaksi redoks kategori titrasi yang tidak berair, tindak balas kimia berlaku melalui penggunaan ejen pengoksidaan dan pengurangan air yang tidak larut air.
Selain itu, titrasi bukan berair seperti iodometri dan iodimetri melibatkan penyelesaian yang tidak berair sampel analit. Iodometri melibatkan pembebasan yodium dari campuran tindak balas, dan iodimetri melibatkan penggunaan sampel yang mempunyai kepekatan yodium yang diketahui.
Titrasi berair dan tidak berair adalah teknik analitik. Perbezaan utama antara titrasi berair dan tidak berair ialah titrasi berair menggunakan air sebagai pelarut untuk membubarkan sampel analit untuk titrasi, sedangkan titrasi tidak berair menggunakan pelarut organik untuk melarutkan sampel.
Infographic berikut membentangkan perbezaan antara titrasi berair dan tidak berair dalam bentuk jadual.
Titrasi adalah teknik analisis yang boleh kita gunakan untuk mengukur jumlah bahan yang dikehendaki yang ada dalam sampel tertentu. Perbezaan utama antara titrasi berair dan tidak berair ialah titrasi berair menggunakan air sebagai pelarut untuk membubarkan sampel analit untuk titrasi, sedangkan titrasi tidak berair menggunakan pelarut organik untuk melarutkan sampel.
1. "Titrasi bukan berair - Definisi, Teori, dan Jenis Pelarut Bukan Aqueous."Byjus. 5 Ogos. 2020.
1. "Asid-Titrasi-FR" oleh Meinger-Syrabas-Titrering.SVG (CC BY-SA 4.0) melalui Commons Wikimedia