Kos berasaskan aktiviti vs kos tradisional
Kos yang berkaitan dengan produk boleh dikategorikan sebagai kos langsung dan kos tidak langsung. Kos langsung, adalah kos yang dapat dikenal pasti dengan produk, sementara kos tidak langsung tidak bertanggungjawab secara langsung kepada objek kos. Kos bahan, kos buruh langsung seperti upah dan gaji adalah contoh kos langsung. Kos pentadbiran dan susut nilai adalah beberapa contoh kos tidak langsung. Mengenal pasti jumlah kos produk sangat penting untuk menentukan harga jualan produk tersebut. Peruntukan kos yang salah atau salah boleh menyebabkan menentukan harga jualan, yang kurang daripada kos. Maka keuntungan syarikat menjadi dipersoalkan. Kadang -kadang, penentuan kos yang tidak betul itu mungkin mengakibatkan harga produk lebih banyak daripada kos, maka itu mungkin menyebabkan kehilangan pangsa pasar. Jumlah kos produk berbeza dengan peruntukan kos tidak langsung. Kos langsung tidak membuat masalah kerana mereka boleh dikenalpasti secara langsung.
Kos tradisional
Dalam sistem kos tradisional, peruntukan kos tidak langsung dibuat berdasarkan beberapa asas peruntukan biasa seperti jam buruh, jam mesin. Kelemahan utama kaedah ini ialah, ia mengumpulkan semua kos tidak langsung dan memperuntukkan mereka menggunakan pangkalan peruntukan ke jabatan. Dalam kebanyakan kes, kaedah peruntukan ini tidak masuk akal kerana ia mengumpulkan kos tidak langsung dari semua produk dari pelbagai peringkat. Dalam kaedah tradisional, ia memperuntukkan overhed pertama ke jabatan individu kemudian menyusun semula kos kepada produk. Terutama di dunia moden, kaedah tradisional kehilangan kebolehgunaannya kerana satu syarikat menghasilkan lebih banyak jenis produk yang lebih besar tanpa menggunakan semua jabatan. Oleh itu, pakar kos datang dengan konsep Concept Call Activity Based (ABC), yang hanya diperkuatkan kaedah kos tradisional yang sedia ada.
Kos berasaskan aktiviti
Kos Berasaskan Aktiviti (ABC) boleh ditakrifkan sebagai pendekatan untuk menelan belanja yang mengenal pasti aktiviti individu sebagai objek kos asas. Dalam kaedah ini, kos aktiviti individu diberikan terlebih dahulu, dan kemudian, yang digunakan sebagai asas untuk memberikan kos kepada objek kos muktamad. Yang dalam kos berasaskan aktiviti, ia menyerahkan kepala ke setiap aktiviti terlebih dahulu, kemudian menyusun semula kos kepada produk atau perkhidmatan individu. Bilangan pesanan pembelian, bilangan pemeriksaan, bilangan reka bentuk pengeluaran adalah beberapa pemandu kos yang digunakan dalam memperuntukkan kos overhead.
Apakah perbezaan antara kos berasaskan aktiviti dan kos tradisional? Walaupun konsep kos berasaskan aktiviti dibangunkan dari kaedah kos tradisional, kedua -duanya mempunyai beberapa perbezaan di antara mereka. - Dalam sistem tradisional, beberapa asas peruntukan digunakan untuk memperuntukkan kos overhead, sedangkan sistem ABC menggunakan banyak pemandu sebagai asas peruntukan. - Kaedah tradisional memperuntukkan overhed pertama ke jabatan individu, sedangkan kos berdasarkan aktiviti menyerahkan kepala ke setiap aktiviti yang pertama. - Kos berasaskan aktiviti lebih teknikal dan memakan masa, sementara kaedah atau sistem tradisional lurus ke hadapan. - Kos berasaskan aktiviti boleh memberikan petunjuk yang lebih tepat di mana keratan kos boleh dibuat daripada sistem tradisional; Maksudnya, kos berdasarkan aktiviti memudahkan pengambilan keputusan yang lebih ketat atau tepat daripada sistem tradisional.
|