Perbezaan antara kerajaan negeri dan kerajaan kesatuan India terutamanya dalam tanggungjawab setiap bahagian kerajaan. India mempunyai sistem pemerintahan demokrasi parlimen dengan badan perundangan bicameral di peringkat tengah dan negeri. Kesatuan India dibahagikan kepada 29 negara yang mempunyai kerajaan yang dipilih sendiri. Terdapat perlembagaan yang baik yang mentakrifkan peranan, fungsi, dan tanggungjawab kedua -dua kerajaan pusat dan negeri supaya mereka terus berfungsi dalam domain mereka tanpa sebarang geseran. Terdapat banyak perbezaan dalam tugas -tugas ini yang akan dihidupkan dalam artikel ini.
Kerajaan Kesatuan India juga dikenali sebagai Kerajaan Pusat India. India adalah republik yang berdaulat, sosialis, sekular, demokratik. Walaupun kerajaan di India bersifat persekutuan seperti Amerika Syarikat, kerajaan pusat di India mempunyai lebih banyak kuasa daripada kerajaan persekutuan di AS. Di sinilah politik di India semakin dekat dengan sistem demokrasi parlimen UK. Perlembagaan India bercakap mengenai subjek (senarai kesatuan) yang berada di dalam bidang kuasa kerajaan pusat, yang berada di dalam bidang kuasa kerajaan negeri (senarai negara), dan senarai serentak di mana kedua -dua pusat dan kerajaan negeri boleh membuat undang -undang. Dasar Pertahanan Negara, Dasar Luar Negara, Mata Wang dan Kewangan berada dalam senarai Kesatuan dan dijaga secara eksklusif oleh Kerajaan Pusat. Kerajaan Pusat tidak mempunyai peranan untuk bermain dalam subjek yang berada di bawah senarai negeri. Pemimpin Kerajaan Kesatuan adalah Perdana Menteri kerana dia adalah orang yang mempunyai kuasa eksekutif.
Perdana Menteri India Narendra Modi (2015)
Undang -undang dan Perintah, Pentadbiran Tempatan dan Tadbir Urus, dan Pengumpulan Beberapa Cukai Penting adalah dalam Senarai Negeri, dan mereka dijaga oleh Kerajaan Negeri. Kerajaan Pusat tidak mempunyai peranan untuk memainkan subjek ini di negeri -negeri. Kerajaan Negeri membuat undang -undang mengenai subjek dalam senarai mereka kerana mereka dianggap sesuai untuk kebajikan dan pembangunan negara.
Beberapa negeri di India mempunyai badan perundangan bicameral seperti kerajaan pusat manakala yang lain mempunyai badan perundangan unicameral. Tujuh negeri yang mempunyai badan perundangan bicameral ialah Uttar Pradesh, Maharashtra, Bihar, Karnataka, Jammu dan Kashmir, Andra Pradesh, dan Telangana. Selebihnya di negeri -negeri di India mempunyai badan perundangan unicameral. Ketua Menteri di peringkat negeri adalah ketua kerajaan yang suka perdana menteri di peringkat pusat, dan dia adalah orang yang bertanggungjawab untuk pembangunan negara. Dia adalah ketua parti yang mendapat majoriti dalam pilihan raya yang diadakan setelah setiap 5 tahun. Sekiranya anda menganggap ekonomi, sesetengah negeri kaya manakala yang lain miskin, kekurangan sumber, dan bergantung kepada geran dan pinjaman dari pusat pembangunan mereka. Kerajaan negeri bebas membuat dan melaksanakan program untuk pembangunan negara dan menaikkan rakyat. Walau bagaimanapun, mereka bergantung kepada largesse kerajaan pusat walaupun sumber -sumber kerajaan pusat diedarkan di antara semua negeri berkadar dengan kawasan dan penduduk mereka.
Prithviraj Chavan, Ketua Menteri Maharashtra, India (2010 - 2014)
Inilah sebabnya mengapa kerajaan negeri berusaha untuk menjaga hubungan yang sesuai dengan kerajaan yang berkuasa di pusat. Apabila pihak yang sama berkuasa di peringkat pusat dan negeri, hubungannya jelas harmoni, tetapi keadaannya berbeza apabila parti pembangkang berkuasa di peringkat negeri.
• Kuasa kedua -dua kerajaan pusat dan negeri jelas ditandakan dalam Perlembagaan India.
• Kerajaan negeri menerima pendapatan dari kerajaan pusat berkadar dengan penduduk dan kawasan mereka dan juga ketika mereka menghadapi malapetaka.
• Pemimpin Kerajaan Kesatuan adalah Perdana Menteri manakala Pemimpin Kerajaan Negeri adalah Ketua Menteri setiap negeri.
• Kerajaan Pusat mempunyai kuasa untuk mengawal kerajaan negeri sekiranya berlaku pecahan undang -undang dan ketenteraman mengikut Perkara 356 Perlembagaan.
• Kerajaan Kesatuan atau Kerajaan Pusat mempunyai kuasa atas subjek seperti pertahanan negara, dasar luar, mata wang dan dasar kewangan.
• Kerajaan negeri mempunyai kuasa atas subjek seperti undang -undang dan ketenteraman, pentadbiran tempatan dan tadbir urus, dan pengumpulan beberapa cukai penting.
• Sesetengah subjek berada dalam senarai serentak; iaitu, pendidikan, pengangkutan, undang -undang jenayah, dll. di mana kedua -dua kerajaan boleh mengeluarkan peraturan dan menggubal undang -undang.
Gambar ihsan: